۴۲۵

ولی هدفش چی هست؟؟؟

++وقتی میدونه .....

+++بهش اجازه نمیدم....ناپایداری های اون روزها برگرده....بهش اجازه نمیدم.....حتی اگر گوش هام رو بگیرم و چشم هام رو ببندم و نفس عمیق بکشم.....بهش اجازه نمیدم...

شاید با نوشتن اینجا...آزادی عمل بیشتری داشته باشم.....

لعنتی که وسط خوندن روحم رو می خوری.....لعتی.....با توام......

دلم گرفته و تو حتما میدونی.....نمیدونی؟؟؟....ولی یک عالمه نقش و خال زیر خاکی پیدا کردم که با این ها زمستون رو سر میکنم...تو بدون با این ها دلتنگیم رو از راه به درمی کنم....تو بدون لعنتی....آره.....

++دوست ندارم بگم.....هیچی.....دوست ندارم هیچی بگم لعنتی....

من نگاهم رو دزدیده بودم...من چشم هام رو از تیزی چشم هاش دزدیده بودم.....چونه ام رو قفل کرده بودم به گردنم.....که نبینمش.....چونه ام رو گرفته بود و گاهی با ملایمت.....و گاهی از سر خشم.....می خواست حرف هاش رو بخونه...میگفت چشم هات هیچ وقت دروغ نمی گن.....هیچ وقت....

++من نگاهم رو دزدیده بودم.....

جوری تنیده به دست و پاهام....که غیر سخنش نبینم خوشتر...صدای عشق میده چشم ها و حرکات لعنتیش...و من دیونه رو دیونه تر میکنه هر آن و دم به دم....

و من غرق شده بودم تو دنیایی از تضادها....عشق و نفرت ها....عشق و نفرت ها....عشق و نفرت ها....

+++ولی فقط گرمای صداش....موقع صدا زدنم....فقط....دنیایی برای خودش.....لعنتی....

یک لحظه روی کتاب خوابم برد....نمیدونم دقیقا توی چه فضایی بودم..خواب خوبی بود....انگار توی یک جمعی بودم...نمیدونم...وقتی از خواب پریدم....هیچ یادم نبود....